Spod ręki Andrzeja Bukowskiego wychodzą posiadające bardzo dobre proporcje spinki rombowate guzowe, typu najliczniej reprezentowanego na Podhalu, wykonane z blachy, zwieńczone krzyżykiem, ozdobione misternie plecionymi łańcuszkami oraz przekołacem, posiadające tradycyjne motywy zdobnicze – wybijane stemplami łuki, kółka, gwiazdki, krzyżyki, półksiężyce. Ważną rolę mają także zdobienia ażurowe (np. kapliczki) i guzy.

Znakomicie znający dawne wzory i ornamentykę nie ogranicza się jednak tylko do rekonstrukcji – twórczo reinterpretuje tradycyjne wzory. W naturalną linię rozwoju spinki podhalańskiej wpisuje się stosowane czasem przez niego zmniejszenie otworu sercowatego związane ze zmianą funkcji spinki – od zapięcia do ozdoby (biżuterii?). Pojawiają się w jego pracach częste motywy zoomorficzne – stylizowane głowy ptasie, sylwetka kozicy. Pewną ciekawostkę stanowi spinka z wizerunkiem papieża.

Oprócz spinek – jak większość spinkarzy – zajmuje się także wykonywaniem sprzączek, zapięć do pasów i kierpców, o dawnych formach i zdobnictwie, a także nowsze formy: brosze, guziki, klamry, zapinki do portek.